လူတိုင်း ယခုအခါ အယ်လ်ဂိုရစ်သမ်အတွက် အလုပ်လုပ်နေကြပြီ

(SeaPRwire) –   “ကင်မရာက အရင်စားတယ်။”

ဆယ်စုနှစ်တစ်ခုအကြာက ထိုစကားစုသည် အင်ဖလူယန်ဆာများနှင့် ၎င်းတို့၏ ထောပတ်သီးပေါင်မုန့်တို့နှင့် ပတ်သက်သည့် ရယ်စရာတစ်ခု ဖြစ်နိုင်သည်။ ယခုအခါ ၎င်းသည် ညစာစားပွဲများ၊ ၊ အထိမ်းအမှတ်ပွဲများ၊ ဝမ်းနည်းမှုများအထိ ဘဝ၏ထောင့်စွန်းတိုင်းကို လူအများစားသုံးရန် မည်သို့ထုပ်ပိုးနိုင်ပုံ၏ အတိုကောက်စကားလုံးတစ်ခု ဖြစ်လာသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ရင်းနှီးမှုသည် ကုန်ပစ္စည်းစာရင်းတစ်ခု ဖြစ်လာသည့် ကမ္ဘာတွင် နေထိုင်နေကြရပြီး၊ နေထိုင်ခြင်းနှင့် ပိုစ်တင်ခြင်းတို့ကြား ကွာခြားချက်မှာ မကြာခဏဆိုသလို အလင်းရောင် ကိစ္စမျှသာ ဖြစ်သည်။

ဖန်တီးသူစီးပွားရေး ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်လာမှုသည် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာနှင့် ဖျော်ဖြေရေးဆိုင်ရာတို့အကြား ခြားနားချက်ကို မှိန်မှန်စေခဲ့သည်။ တစ်ချိန်က ကိုယ်ပိုင်ဖြစ်ခဲ့သော—အပြုသဘောဆောင်သည့် ၊ ကလေးမွေးနေ့ပွဲ၊ ကလေး၏ကျောင်းစတက်သည့်နေ့—တို့သည် အမှတ်တံဆိပ် အကြောင်းအရာများ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဖန်တီးသူများစွာအတွက်၊ ရင်းနှီးသောအချိန်အခါ ဖြစ်လေလေ၊ ပိုစ်သည် ပို၍အကျိုးအမြတ်ရရှိစေလေ ဖြစ်သည်။ ဝေမျှရန် ဘဏ္ဍာရေးဆိုင်ရာ လှုံ့ဆော်မှုသည် ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာ အသွင်အပြင်ကို ပိုင်ဆိုင်မှု အမျိုးအစားတစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလဲစေခဲ့သည်။

သို့သော် ဖန်တီးသူများသည် ဤဖော်ထုတ်မှု ယဉ်ကျေးမှုကို ဖန်တီးခဲ့ခြင်း မဟုတ်ပါ။ ၎င်း၏ဘဝများကို စီးပွားရေးပုံစံတစ်ခုအဖြစ် ပြောင်းလဲခဲ့သော မှ နှစ်ပေါင်းများစွာကတည်းက အခြေခံအုတ်မြစ်ကို ချမှတ်ခဲ့သည်။ ယခုအခါ၊ အွန်လိုင်းတွင် ကြီးပြင်းလာခဲ့သော ၎င်းတို့၏ကလေးများသည် ၎င်းတို့၏ အဘယ်ကြောင့် ဖြစ်သည်ကို မေးခွန်းထုတ်ကာ ထုတ်ဖော်ပြောဆိုနေကြသည်။ ၎င်းတို့၏ စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်မှုသည် သတိပေးချက်တစ်ခု ဖြစ်သည်- ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ အပုဂ္ဂလိကဆုံး အတွေ့အကြုံများကို အများပြည်သူဆိုင်ရာ လုပ်အားအဖြစ် ပြောင်းလဲခဲ့ကြသည်။

လူမှုမီဒီယာပလက်ဖောင်းများသည် မြင်သာထင်သာရှိမှုကို ဆုချသည်။ အယ်လ်ဂိုရစ်သမ်များသည် စစ်မှန်မှုနှင့် ဖျော်ဖြေမှုကို ခွဲခြားသတ်မှတ်ခြင်း မရှိ—၎င်းတို့သည် ကလစ်နှိပ်ရန် အသင့်တော်ဆုံးအရာကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ချဲ့ထွင်ပေးသည်။ သတင်းထောက် Chanté Joseph က British Vogue တွင် ရေးသားခဲ့သည့်အတိုင်း၊ ဒိတ်လုပ်ခြင်းပင်လျှင် ဖန်တီးသူစီးပွားရေးနှင့် ရောယှက်နေပြီဖြစ်သည်။ အမျိုးသမီးများသည် တစ်ချိန်က ဆက်ဆံရေးတစ်ခုကို ပြသခြင်းဖြင့် အွန်လိုင်းတွင် အဆင့်အတန်းရရှိခဲ့ကြသည်၊ ယခုအခါ ၎င်းတို့သည် ထိတွေ့ဆက်ဆံမှုနှုန်းကို ထိန်းသိမ်းရန် ။ ဖော်လိုဝါအရေအတွက်သည် ဝင်ငွေကို သတ်မှတ်နိုင်သည့် ဒစ်ဂျစ်တယ်ဂေဟစနစ်တွင်၊ သင့်ရည်းစားကို ပိုစ်တင်ခြင်းသည် စိတ်ခံစားမှုသက်သက်သာ မဟုတ်—၎င်းသည် တစ်ခု ဖြစ်သည်။

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အာရုံစိုက်မှုသည် အခွင့်အလမ်းနှင့် ညီမျှသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သည် ၂၀၂၇ ခုနှစ်တွင် တန်ဖိုးရှိမည်ဟု ခန့်မှန်းရသည်။ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းရှိ သန်း ၂၀၀ ကျော်သောလူများသည် ယခုအခါ ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် ဖန်တီးသူများအဖြစ် ခေါ်ဝေါ်နေကြပြီး၊ အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုတွင် ခန့်ရှိသည်။ တက္ကသိုလ်များသည် သတိပြုမိလာကြသည်- Syracuse University သည် ဤပညာရှင်အသစ်အလွှာကို လေ့လာရန်အတွက် တစ်ခုကို မကြာသေးမီက စတင်ခဲ့သည်။ လူမှုဗျူဟာပညာရှင် Jayde Powell က ကျွန်ုပ်ကို ပြောပြခဲ့သည်- “ပညာရေးလောကသည် သင့်တက္ကသိုလ်အတန်းများအတွင်း သင်ယူနိုင်သော အကြောင်းအရာဖန်တီးမှုစွမ်းရည်များကို စတင်သင်ကြားပေးတော့မည်ဖြစ်သည်။ ဤကျောင်းသားများသည် လက်တွေ့ကမ္ဘာသို့ ရောက်ရှိလာသောအခါ၊ ၎င်းတို့သည် ပရော်ဖက်ရှင်နယ် အကြောင်းအရာဖန်တီးသူများ ဖြစ်လာနိုင်သည်” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။

သူပြောတာ မှန်ပါတယ်—ပြီးတော့ ဒီနယ်ပယ်ကလည်း ပြောင်းလဲနေပါပြီ။ အအောင်မြင်ဆုံး ဖန်တီးသူများ သို့မဟုတ် “,” ဟု ခေါ်သူများသည် ဗီဒီယိုများသာ တင်နေကြခြင်း မဟုတ်ဘဲ အင်ပါယာများကို တည်ဆောက်နေကြပါသည်။ ၊ YouTube မိတ်ကပ်သင်ခန်းစာများဖြင့် စတင်ခဲ့သည့် ၊ သည် IPSY အလှကုန်ပစ္စည်းများ စာရင်းသွင်းဝန်ဆောင်မှုနှင့် သူမ၏ ကိုယ်ပိုင်အလှကုန်ပစ္စည်းလိုင်းဖြစ်သော EM Cosmetics ကို ပူးတွဲတည်ထောင်ခဲ့သည်။ သည် သူမ၏ အွန်လိုင်းဖော်လိုဝါများကို အသုံးပြု၍ ၊ Sephora တွင် ရောင်းချသော ဇိမ်ခံရနံ့ပစ္စည်းအမှတ်တံဆိပ် ကို စတင်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ အောင်မြင်မှုဇာတ်လမ်းများသည် မြင်သာထင်သာရှိမှုအပေါ် တည်ဆောက်ထားသည့် စီးပွားရေးအတွက် ယခုအခါ ကွင်းဆင်းလေ့လာမှုများ ဖြစ်နေသည်။

သို့သော် မြင်သာထင်သာရှိမှုသည် မတည်မြဲပါ။ ခန့်သာရှိသည်။ Goldman Sachs ၏ အဆိုအရ အများစု၏ ပျမ်းမျှဝင်ငွေမှာ များစွာ နည်းပါးသည်။ B2B ဖန်တီးသူအေဂျင်စီ The Wishly Group ကို တည်ထောင်သူ Aneesh Lal က ၎င်း၏ LinkedIn အင်ဖလူယန်ဆာများသည် ပထမခြောက်လအတွင်း ဒေါ်လာ ၂၀,၀၀၀ မှ ၂၅,၀၀၀ ကြား ပုံမှန်ရရှိကြသည်ဟု ဆိုသည်။ ၎င်းသည် လေးစားဖွယ်ရာပမာဏ ဖြစ်သော်လည်း ကိုယ်ပိုင်အမှတ်တံဆိပ်တစ်ခု တည်ဆောက်ရာတွင် ပါဝင်သော လုပ်အားကို ထင်ဟပ်မှု မရှိလှပါ။ Lal ၏ ဖောက်သည်များသည် အမှတ်တံဆိပ်များကို ဆွဲဆောင်နိုင်သည်ဟု သူကဆိုသည်၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် LinkedIn သည် “လုံခြုံသည်” ဟု ခံစားရသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ အခြားပလက်ဖောင်းများကို ဒုက္ခပေးသော တရိုးလင်းများမရှိဘဲ ချမ်းသာကြွယ်ဝသော ပရိသတ်များနှင့် ထိတွေ့နိုင်သည့်နေရာဖြစ်သည်။ ကော်ပိုရေးရှင်းအမှုဆောင်အရာရှိများပင်လျှင် ယခုအခါ အင်ဖလူယန်ဆာများဖြစ်လာကြပြီး၊ ခေါင်းဆောင်မှုနှင့် မိမိကိုယ်ကိုမြှင့်တင်မှုကြား နယ်နိမိတ်များကို မှိန်မှန်စေသည်။

ခမ်းနားမှုအောက်တွင် အကာအကွယ်အနည်းငယ်သာရှိသော စနစ်တစ်ခု ရှိနေသည်။ စံနှုန်းသတ်မှတ်ထားသော လုပ်ခနှုန်းထား မရှိ၊ အရွယ်မရောက်သေးသူများအတွက် အာမခံထားသော အကာအကွယ်များ မရှိ၊ လုပ်အားသမားဆိုင်ရာ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများလည်း လုံးဝနီးပါး မရှိပါ။ ပြည်နယ်အနည်းငယ်သာ— ၎င်းတို့အနက် —တို့သည် ကလေးအင်ဖလူယန်ဆာများသည် ၎င်းတို့၏ ဝင်ငွေ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို ရရှိရမည်ဟု သတ်မှတ်ထားသည်။ လူမျိုးရေး မညီမျှမှုများလည်း ဆက်လက်ရှိနေသည်။ ၎င်းတို့၏ အလုပ်သည် ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာ ခေတ်ရေစီးကြောင်းများကို တွန်းအားပေးနေချိန်တွင်ပင် ၎င်းတို့၏ လူဖြူရွယ်တူချင်းများထက် ။

ပြဿနာများ ပေါ်ပေါက်လာနေပြီ။ အမှတ်တံဆိပ်များက အငြင်းပွားဖွယ်ရာများကြောင့် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုများကို ဖျက်သိမ်းသည့်အခါ—Huda Beauty မှ အင်ဖလူယန်ဆာ ဖြစ်စဉ်နှင့် ဆက်ဆံရေးဖြတ်တောက်ရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ကဲ့သို့—ယင်းအကျိုးဆက်သည် ဂေဟစနစ်တစ်ခုလုံး၏ ကိုယ်ကျင့်တရား မတည်ငြိမ်မှုကို ဖော်ထုတ်ပြသသည်။ စာရေးဆရာ Victor Quennell Vaughns Jr. က EBONY တွင် သုံးသပ်ခဲ့သည့်အတိုင်း၊ “အမှတ်တံဆိပ်တစ်ခု၏ လှပမှုသည် ဖြစ်သည်။”

သို့သော် ဖန်တီးသူစီးပွားရေး၏ ရောက်ရှိမှုနယ်ပယ်သည် ပို၍သာ ကျယ်ပြန့်လာသည်။ အခြားသူများ၏ ဇာတ်လမ်းများကို ရေရှည်မှတ်တမ်းတင်သူများဖြစ်သည့် သတင်းထောက်များပင်လျှင် ဖြစ်လာကြပြီး သတင်းလွှာများနှင့် ဗီဒီယိုပလက်ဖောင်းများမှတစ်ဆင့် လွတ်လပ်စွာ ထုတ်ဝေနေကြသည်။ မြင်သာထင်သာရှိမှု၏ ယုတ္တိဗေဒသည် လုပ်ငန်းတိုင်းသို့ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်- အကယ်၍ သင်သည် မဟုတ်ပါက၊ သင်သည် နောက်ကျကျန်နေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

ပြဿနာသည် ဖန်တီးမှုကိုယ်တိုင် မဟုတ်ပါ။ ၎င်းကို ဝန်းရံထားသည့် ပလက်ဖောင်းများနှင့် မူဝါဒများသည် အဆက်မပြတ် ဖော်ထုတ်မှုကို ဆုချနေသော်လည်း အပြန်အလှန်အားဖြင့် အကာအကွယ် အနည်းငယ်သာ ပေးခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒေတာများကို ငွေရှာနေကြပြီး၊ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာလုံခြုံမှုများ ယိုယွင်းပျက်စီးနေကာ “ဝေမျှခြင်း” နှင့် “အလုပ်လုပ်ခြင်း” အကြား ခြားနားချက် ပျောက်ကွယ်သွားသည်။ လူမှုမီဒီယာပလက်ဖောင်းများ အထိ၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ အာရုံစိုက်မှုအပေါ် အခြေခံ၍ ကြီးထွားလာသော ထရီလီယံဒေါ်လာတန် လုပ်ငန်းတွင် အခကြေးငွေမရသော အလုပ်သမားများအဖြစ် ဆက်လက်တည်ရှိနေမည်ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် အငြိမ်သက်ဆုံး ပုန်ကန်မှုသည် အရိုးရှင်းဆုံး ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။ နောက်တစ်ကြိမ် အစားအစာ ရောက်လာသည့်အခါ၊ သင့်ကိုယ်သင် အရင်စားခွင့်ပြုပါ—ပြီး ဖုန်းကို မျက်နှာမူလျက် မှောက်ထားလိုက်ပါ။