မှန်ကန်သောဒေါသ၏အရိပ်ထဲကဆန့်ကျင်ရေးဆီးမိုက်ဝါဒ

(SeaPRwire) –   ကျွန်ုပ်သည် Biden Administration တွင် အမှုထမ်းစဉ်က ကုလသမဂ္ဂသို့ အမေရိကန်ပြည်သူ့ကိုယ်စားလှယ်အဖြစ် ကျွန်ုပ်တို့နိုင်ငံ၏ antisemitism ကို တန်ပြန်ရန်အတွက် ပထမဆုံး အမျိုးသားမဟာဗျူဟာကို ပုံဖော်ရာတွင် ကူညီခဲ့ပါသည်။ ယနေ့တွင် ကမ္ဘာ၏ ခွင့်လွှတ်နိုင်သော ကြောက်မက်ဖွယ်ရာအဖြစ် ဆက်လက်ဖြစ်ပွားနေသော အခြေအနေတွင် ထိုလုပ်ငန်းသည် အရေးတကြီးဆောင်ရွက်ရမည့် လုပ်ငန်းတစ်ခုအဖြစ် ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။

လိုအပ်သောအမျက်ဒေါသ၏ အရိပ်ထဲတွင် antisemitism သည် ပြန်လည်ပေါ်ပေါက်လာနေသည်- ဂျူးလူမျိုးများ၏ ကြောက်ရွံ့မှုများကို အလေးအနက်မထားလိုသော ဆက်တိုက်ငြင်းဆိုမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။

ယုံကြည်နိုင်စွမ်း တိုက်စားမှုအချို့သည် တိုင်းပြည်တစ်ဝန်းမှ အမေရိကန်ဂျူးလူငယ်အချို့ပြောကြားရာတွင် antisemitism ဟူသော စကားလုံးကို ရေဖျော်ပြီး အားပျော့စေရန် အတင်းအကြပ်တောင်းဆိုသူများမှ ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ထက်ပင် အန္တရာယ်ကြီးသည်မှာ အခြားသူများက “antisemitism ကိုတိုက်ဖျက်ခြင်း” ကို နိုင်ငံရေးအမြတ်ထုတ်ရန်အတွက် လက်နက်အဖြစ်အသုံးပြုကြပြီး ဂျူးလူမျိုးများကို အသုံးချပစ္စည်းအဖြစ် အသုံးပြုကာ ကျွန်ုပ်တို့ကို ထိခိုက်စေရန်ရှာဖွေနေသူများကို အားပေးအားမြှောက်ပြုနေကြသည်။

ဤပြောင်းလဲမှုများသည် ကမ္ဘာ့ရှေးအကျဆုံး အမုန်းတရားကို နိုင်ငံရေးအရ အရေးပါမှုမရှိစေဘဲ အဓိပ္ပါယ်မဲ့ဖြစ်စေခဲ့သည်။ သို့သော် ထိုလူငယ်များက သင့်အား ပထမဆုံးပြောပြမည်မှာ ထိုခြိမ်းခြောက်မှုသည် အမှန်တကယ်မဟုတ်ဟု မဆိုလိုပါ။

အမေရိကရှိ antisemitism

ဂျူးလူမျိုးများသည် ပစ်မှတ်ထားခံရရန် အလွန်လုံခြုံလွန်းသည်ဟူသော ခိုင်မာသောဒဏ္ဍာရီသည် နာကျင်စရာကောင်းသော ဖြစ်ရပ်မှန်အသစ်တစ်ခုနှင့် တိုက်ဆိုင်နေသည်။ 

ပထမဆုံးအနေဖြင့် အမေရိကန်ဂျူးလူမျိုးအများစုသည် ကျွန်ုပ်တွေ့ဆုံခဲ့သော လူငယ်များအပါအဝင် သူတို့၏ဘဝများကို ပြောင်းလဲနေကြပြီဖြစ်ပြီး FBI မှမကြာသေးမီက အမေရိကန်သမိုင်းတွင် ဂျူးလူမျိုးဆန့်ကျင်ရေး ရာဇ၀တ်မှုအရေအတွက်အများဆုံးအဖြစ် အတည်ပြုပေးခဲ့သော ကြောက်ရွံ့မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဂျူးလူမျိုးများသည် လူဦးရေ၏ ၂% သာရှိသော်လည်း ဘာသာရေးအခြေပြု မုန်းတီးမှုရာဇ၀တ်မှုအားလုံး၏ ၇၀% နီးပါး၏ သားကောင်များဖြစ်သည်။ ပြဿနာတစ်ခုရှိမရှိ ဟူသည်မှာ မေးခွန်းမဟုတ်တော့ဘဲ တုံ့ပြန်ရာတွင် ကျွန်ုပ်တို့ဘာလုပ်မည်နည်းဟူသည့် မေးခွန်းသာဖြစ်သည်။

အချို့သူများအတွက် antisemitism နှင့်ပတ်သက်သော မည်သည့်ဆွေးနွေးမှုမဆို အစ္စရေးအစိုးရ သို့မဟုတ် ၎င်း၏မူဝါဒများကို တရားဝင်ဝေဖန်မှုကို တားဆီးရန် ကြိုးပမ်းမှုတစ်ခုအဖြစ် ရှုမြင်ကြသည်ကို ကျွန်ုပ်သိပါသည်။ သို့သော် ထိုတရားဝင်စိုးရိမ်မှုသည် တကယ့်အန္တရာယ်များနှင့် ထိပ်တိုက်တွေ့ခြင်းမှ ရှောင်လွှဲရန်အသုံးပြုသည့် အကာအကွယ်တစ်ခုမဖြစ်သင့်ပါ။ အစ္စရေးမူဝါဒများအပေါ် ဝေဖန်မှုကို antisemitic အပြုအမူနှင့် အမြဲခွဲခြားရန် ကြိုးပမ်းခဲ့သူတစ်ဦးအနေဖြင့် ဂျူးလူမျိုးများသည် နိုင်ငံတစ်ခု၏ လုပ်ရပ်များနှင့် တူညီသည်ဟု ကျွန်ုပ်တို့ယူဆသောအခါ၊ အစိုးရ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်များအတွက် စုပေါင်းတာဝန်ယူမှုကို ကျွန်ုပ်တို့တောင်းဆိုသောအခါတွင် ထိုမျဉ်းကို ဖြတ်ကျော်သည်ဟု ကျွန်ုပ်ယုံကြည်ပါသည်။ ကမ္ဘာတစ်ဝန်းရှိ ဂျူးလူမျိုးများအားလုံးကို အစ္စရေး၏ မူဝါဒများအတွက် တာဝန်ခံရန်တောင်းဆိုခြင်းသည် ၎င်းတို့၏ယုံကြည်ချက်ကြောင့် ၎င်းတို့ကို ရွေးထုတ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ခွဲခြားဆက်ဆံခြင်းဖြစ်သည်။

အစ္စရေးဆန့်ကျင်ရေး စကားလုံးများ တိုးများလာသည်နှင့်အမျှ antisemitic အကြမ်းဖက်မှုလည်း တိုးများလာခဲ့သည်။

ဤနေရာအမေရိကတွင်နှင့် ကမ္ဘာတစ်ဝန်းလုံးတွင် အစ္စရေးအစိုးရ၏ လုပ်ရပ်များနှင့် မသက်ဆိုင်သော ဂျူးလူမျိုးများသည် ပါလက်စတိုင်းလူမျိုးများနှင့် စည်းလုံးညီညွတ်စွာ လုပ်ဆောင်နေသည်ဟုဆိုသူများ၏ နှောင့်ယှက်ခြင်း၊ ခြိမ်းခြောက်ခြင်းနှင့်ပင် သတ်ဖြတ်ခြင်းကို ခံနေရသည်။

စာနာမှု တိုက်စားခြင်း

ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြောပါရစေ- ဂါဇာတွင်ဖြစ်ပျက်နေသည်မှာ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော လူသားချင်းစာနာထောက်ထားမှုဆိုင်ရာ ကပ်ဘေးတစ်ခုဖြစ်သည်။

ပိန်လှီသော ကလေးများဖြင့် ဝန်ပိုနေသောဆေးရုံများနှင့် အစားအစာရှာဖွေရုံဖြင့် သေဆုံးသွားသော ပါလက်စတိုင်းလူမျိုးများအတွက် ကမ္ဘာ၏အမျက်ဒေါသသည် တရားမျှတရုံသာမက အကျင့်စာရိတ္တအရလည်း လိုအပ်သည်။ လူတို့သည် ငြိမ်းချမ်းစွာဆန္ဒပြခြင်းဖြင့် ထိုအမျက်ဒေါသကို ဖော်ထုတ်ပိုင်ခွင့်ရှိသော်လည်း ဆန္ဒပြခြင်းနှင့် ခြိမ်းခြောက်ခြင်း၊ ခုခံခြင်းနှင့် ထိခိုက်နာကျင်ခြင်းကြားက မျဉ်းကြောင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ကျွန်ုပ်တို့သည် ရိုးသားရမည်။

သမိုင်းက သတိပေးသင်ခန်းစာတစ်ခုပေးသည်- ကမ္ဘာကြီးသည် အမျက်ဒေါသနှင့် အပြစ်တင်မှုများဖြင့် ပြည့်လျှံနေသော ပြင်းထန်သောပဋိပက္ခများဖြစ်ပွားနေချိန်တွင် antisemitism သည် အလွန်အောင်မြင်သည်။ ၎င်းသည် ရှုပ်ထွေးမှုအပေါ်တွင် အောင်မြင်ပြီး တရားဝင်ခံစားချက်များကို အသုံးချကာ ပစ်မှတ်ထားမုန်းတီးမှုအဖြစ် လှည့်ပတ်သည်။ ယခုအချိန်တွင် ၎င်းကိုလျစ်လျူရှုရန်—“ပိုကောင်းသည့်အချိန်” အတွက် ဘေးဖယ်ထားရန်—သည် အာရုံစူးစိုက်မှု၏ လက္ခဏာမဟုတ်ဘဲ ကြိုတင်မြင်နိုင်စွမ်းမရှိခြင်းဖြစ်သည်။

ဂျူးလူမျိုးများစွာက “Globalize the intifada” သို့မဟုတ် “There is only one solution: Intifada revolution” ကဲ့သို့သော ဆောင်ပုဒ်အချို့သည် အလွန်တိုးတက်သော တရားမျှတမှု လိုလားသောသူများအကြားတွင်ပင် နာကျင်မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်ဟု ပြောသောအခါ ကျွန်ုပ်တို့သည် ပါလက်စတိုင်း၏ လွတ်လပ်မှု၊ တရားမျှတမှု သို့မဟုတ် လွတ်မြောက်မှုကို ဆန့်ကျင်သောကြောင့် မဟုတ်ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မှတ်ဉာဏ်ကို သယ်ဆောင်ထားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

အထူးသဖြင့် “intifada” သည် အစ္စရေးအရပ်သားများကို အသေခံဗုံးခွဲတိုက်ခိုက်မှုများ၊ အစုလိုက်အပြုံလိုက် ပစ်ခတ်မှုများနှင့် လူသတ်မှုများဖြင့် မှတ်သားထားသော ဂျူးသမိုင်း၏ သွေးထွက်သံယိုအခန်းနှစ်ခုနှင့် ခွဲခြားမရအောင် ဆက်စပ်နေသည်။ ၎င်းသည် ခုခံမှုအတွက် သီအိုရီခေါ်ဆိုမှုတစ်ခုသာဖြစ်သကဲ့သို့ ယခုအချိန်တွင် ထိုစကားလုံးကို ပြောဆိုခြင်းသည် ၎င်းမှဖြစ်ပေါ်လာသည်ကို မှတ်မိနေသူများ၏ ရှင်သန်ရပ်တည်ရေး အတွေ့အကြုံကို လျစ်လျူရှုခြင်းဖြစ်သည်။

ဘာသာစကားသည် ရည်ရွယ်ချက်ကိုသာ ထင်ဟပ်ခြင်းမဟုတ်ပါ—၎င်းသည် အတိတ်အသုံးပြုမှု၊ စုပေါင်းစိတ်ဒဏ်ရာ၊ ကုဒ်ဖြင့် ခြိမ်းခြောက်မှုများ၏ အလေးချိန်ကို သယ်ဆောင်သည်။ ၎င်းသည် အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိသည်။ ထို့ကြောင့် အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုက သင့်အား ထိုစကားစုသည် တည်ရှိမှုဆိုင်ရာ ကြောက်ရွံ့မှုကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်ဟု ပြောသောအခါ “ကျွန်ုပ်သည် ထိုသို့ဆိုလိုခြင်းမဟုတ်ပါ” ဟုပြောရန် မလုံလောက်ပါ။

ထိုသို့ပြုလုပ်ခြင်းသည် ထိလွယ်ရှလွယ်မှုမရှိခြင်းထက် ပိုနေသည်—၎င်းသည် စည်းလုံးညီညွတ်မှု မရှိခြင်းဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် ကောင်းမွန်သော ရည်ရွယ်ချက်ရှိသူများစွာသည် သူတို့၏လမ်းကြောင်းကို ဆုံးရှုံးကြသည်။ သူတို့သည် စာနာစိတ်ကို အခြေအနေအရဖြစ်စေ၊ သုညပေါင်းလဒ်ဖြစ်စေ ဆက်ဆံကြသည်။ ဂျူးတို့၏ နာကျင်မှုကို သူတို့ကြားနာပြီး ဦးစွာ ၎င်းသည် သူတို့၏ နိုင်ငံရေးနှင့်ကိုက်ညီမှုရှိမရှိကို မေးမြန်းကြပြီး ထိခိုက်ခံစားရသူများကို နားထောင်မည့်အစား ဆောင်ပုဒ်များကို စစ်ဆေးကြသည်။

၎င်းသည် ဂျူးလူမျိုးများကို နာကျင်စေသည်။ သို့သော် ထိုထက်ပို၍ ၎င်းသည် ညွန့်ပေါင်းအဖွဲ့များကို ကွဲအက်စေကာ စုပေါင်းတရားမျှတမှုကို ရှာဖွေနေသူများကို ဖယ်ထုတ်ကာ ကာကွယ်မှု၏ မက်လုံးများကို လှောင်ပြောင်သရော်ပြီး လိုက်လျောညီထွေမရှိစွာ ဆွဲဆောင်သူများဆီသို့ ၎င်းတို့ကို တွန်းပို့နေသည်။

စာနာမှုသည် ကိစ္စရပ်တိုင်းတွင် သဘောတူညီရန်မလိုအပ်ပါ။ ၎င်းသည် နားထောင်ခြင်း၊ သင်ယူခြင်းနှင့် ထိခိုက်နာကျင်မှုကို အသိအမှတ်ပြုရန် လိုအပ်သည်။ ဤဆောင်ပုဒ်များကို ရှုတ်ချခြင်းသည် ဆင်ဆာဖြတ်တောက်ရန် သို့မဟုတ် ရာဇ၀တ်မှုအဖြစ် သတ်မှတ်ရန် တောင်းဆိုခြင်းမဟုတ်ပါ။ ၎င်းသည် ဤသို့ဆိုခြင်းဖြစ်သည်- ဤအရာသည် လူများကို နာကျင်စေသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ပိုမိုကြင်နာမှု၊ ပိုမိုမျှတမှု၊ ပိုမိုငြိမ်းချမ်းသောကမ္ဘာကို တည်ဆောက်ရန် စိတ်ရင်းမှန်လျှင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ထိုအရာကို ဂရုစိုက်သင့်သည်။

စည်းလုံးညီညွတ်မှုဆီသို့ ဦးတည်သောလမ်းကြောင်း

ဂျူးလူမျိုးများအနေဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ဤအပြုအမူကို မိမိကိုယ်တိုင်ပုံစံထုတ်ရန် တာဝန်ရှိသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ရိုးရာဓလေ့က ကျွန်ုပ်တို့အား ona’at devarim မှ ရှောင်ကြဉ်ရန်—စကားလုံးများမှတစ်ဆင့် ထိခိုက်နာကျင်စေခြင်း—စိတ်ခံစားမှု နာကျင်မှုကိုဖြစ်စေသော မရည်ရွယ်ဘဲပြောဆိုမှုပင်လျှင် ချိုးဖောက်မှုတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း သင်ကြားပေးသည်။ မကောင်းကြံစည်မှုကိုရှောင်ရှားခြင်းထက် ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏စကားလုံးများ၏ သက်ရောက်မှုအတွက် တာဝန်ယူရန် တောင်းဆိုခံရသည်။

တာဝန်သိသောပြောဆိုမှုအတွက် ဤကျင့်ဝတ်ဆိုင်ရာ မဖြစ်မနေလိုအပ်ချက်သည် ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာကြာရှည်သော လူမှုရေးဆိုင်ရာ တရားမျှတမှုအတွက် ကတိကဝတ်နှင့် နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း ဆက်စပ်နေသည်။ ပြည်နှင်ဒဏ်ခံရခြင်းနှင့် ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံရခြင်း၏သမိုင်းကြောင်းဖြင့် ပုံသွင်းထားသော ဂျူးအမေရိကန်များသည် ဂုဏ်သိက္ခာနှင့် တန်းတူညီမျှမှုကို အမြဲကာကွယ်စောင့်ရှောက်ခဲ့ကြသည်။   နှင့် လက်ချင်းချိတ်၍ချီတက်ခြင်းမှသည်   နှင့်   အတွက် ထောက်ခံအားပေးခြင်းအထိ၊ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှု၏ ဤတည်မြဲသော အမွေအနှစ်သည် ယနေ့ခေတ်တွင် တိတ်ဆိတ်စွာနေခြင်း သို့မဟုတ် ထိုထက်ဆိုးသည်မှာ အချို့နေရာများမှ ပယ်ချခြင်းသည် အလွန်နာကျင်စေသည်။ ဤအခိုက်အတန့်သည် ငြိမ်းချမ်းမှုနှင့် ဂုဏ်သိက္ခာကိုရှာဖွေသူအားလုံးနှင့် ဆက်ဆံရေးကို မြှင့်တင်ကာ ဤမျှဝေခံစားရသော ရည်မှန်းချက်များဆီသို့ ပြန်လည်မြှုပ်နှံရန် အရေးတကြီးတောင်းဆိုနေသည်။

ယနေ့ခေတ်လူထုအငြင်းအခုန်သည် ကိုယ်ကျင့်တရားဆိုင်ရာ ရှင်းလင်းပြတ်သားမှုနှင့် သစ်လွင်သော အပြန်အလှန်လေးစားမှုကို တောင်းဆိုသည်။ မကောင်းသောသရုပ်ဆောင်များသည် ကျွန်ုပ်တို့အချင်းချင်းကို ဆွဲဖြဲရန်—သေးငယ်သည့် ခြားနားချက်များ၏ ကိုယ့်ကိုယ်ကို နှစ်သက်မှုအတွက် ကျရှုံးစေရန်၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ ဖိနှိပ်သူများအစား ကျွန်ုပ်တို့၏ မဟာမိတ်များကို တိုက်ခိုက်ရန်အတွက် ကျွန်ုပ်တို့အပေါ် ရေတွက်နေကြသည်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ကို အဲဒီကျေနပ်မှုကို မပေးနိုင်ဘူး။

အစား ကျွန်ုပ်တို့သည် ထိုစကားလုံးများသည် သင်တို့အတွက် ဘာကိုဆိုလိုသည်ကို ကျွန်ုပ်မသိခဲ့ပါဟု ပြောရဲလောက်အောင် ရဲရင့်ကြပါစို့။ အခုသိပြီ။ နောက်တစ်ကြိမ် ကျွန်ုပ်အသုံးမပြုတော့ပါ။ ၎င်းသည် အားနည်းခြင်းမဟုတ်ပါ။ ၎င်းသည် ခိုင်မာအားကောင်းခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် စည်းလုံးညီညွတ်မှု မည်သို့ဖြစ်သင့်ကြောင်း ပုံဖော်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဖြစ်နိုင်သည်ဟု ကျွန်ုပ်ယုံကြည်သည်။

“ `