ကုမ္ပဏီများသည် ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှု၏ ကုန်ကျစရိတ်ကို မည်သည့်အချိန်တွင် သဘောပေါက်လာကြမည်နည်း။

(SeaPRwire) –   ကျွန်ုပ်မှတ်မိသလောက်ဆိုလျှင် ရာသီဥတုနှင့်ပတ်သက်သော စကားဝိုင်းများတွင် လိုက်လျောညီထွေနေထိုင်ခြင်းနှင့် ရာသီဥတုဒဏ်ခံနိုင်ရည်ရှိခြင်းတို့သည် အနည်းငယ်ခွဲထွက်နေသော ကိစ္စများဖြစ်ခဲ့သည်။ ရာသီဥတုလှုပ်ရှားသူများစွာအတွက် ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှု၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာသက်ရောက်မှုများအတွက် လူ့အဖွဲ့အစည်းကို ပြင်ဆင်ရန် အစီအမံများကို အလွန်အမင်းအာရုံစိုက်ခြင်းသည် ဓာတ်ငွေ့ထုတ်လွှတ်မှုလျှော့ချရေး ကြိုးပမ်းမှုများမှ အာရုံပြောင်းသွားစေနိုင်သည်။ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများအတွက်မူ ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှု၏ အမှန်တကယ်ကုန်ကျစရိတ်များကို တိုင်းတာရန် အလွန်ခက်ခဲပြီး ပျက်စီးဆုံးရှုံးမှုများသည် အလွန်ဝေးလံပုံရသည်။

ယခုမူ ထိုသို့မဟုတ်တော့ပါ။ ပြီးခဲ့သည့်အပတ်က နယူးယောက်မြို့၌ ကျင်းပသော Climate Week သို့ တက်ရောက်လာသည့် အမှုဆောင်များစွာအတွက် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအန္တရာယ်နှင့် ရာသီဥတုဒဏ်ခံနိုင်ရည်ရှိမှုသည် အဓိကပြောဆိုဆွေးနွေးစရာများ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှု အရှိန်မြှင့်လာသည်နှင့်အမျှ ၎င်း၏သက်ရောက်မှုများ (ထောက်ပံ့ရေးကွင်းဆက်များကို ရှုပ်ထွေးစေပြီး လုပ်ငန်းများကို ရပ်တန့်စေနိုင်သည်) ကုန်ကျစရိတ်များသည် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများအတွက် ပိုမိုသိသာလာသည်။ ထိုသို့ဖြစ်လင့်ကစား ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှုနှင့် ဘဏ္ဍာရေးတို့ ဆုံရာတွင် လုပ်ဆောင်နေသော ကျွမ်းကျင်သူများက ကုမ္ပဏီများနှင့် စျေးကွက်နှစ်ခုစလုံးသည် ဤအန္တရာယ်များ၏ ပြင်းအားကို နားမလည်သေးကြောင်း ပြောဆိုကြသည်။ 

“ကျွန်ုပ်တို့ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုအဖွဲ့နှင့် ဆွေးနွေးသောအခါ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာရာသီဥတုအန္တရာယ်သည် မှားယွင်းစွာ ဈေးဖြတ်ခံထားရပြီးဖြစ်သည်ဟု ယူဆမိသည်” ဟု ပိုင်ဆိုင်မှုစီမံခန့်ခွဲမှုကုမ္ပဏီဖြစ်သည့် TCW Group ၏ cross-asset သုတေသနနှင့် ရေရှည်တည်တံ့သော ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုဌာနမှူး Jamie Franco က MSCI မှ ကျင်းပသော Climate Week အစည်းအဝေးတစ်ခုတွင် ပြောကြားခဲ့သည်။ “ဒါက မင်းရဲ့ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုစာရင်းထဲမှာ ပါပြီးသားပဲ။ မင်းက မျက်စိမှိတ်ပြီး ပျံသန်းနေသလိုပဲ။ မင်းမှာရှိတဲ့ မပြည့်စုံတဲ့ အချက်အလက်အချို့ကို ပေါင်းစပ်ပြီး မင်းရင်းနှီးမြှုပ်နှံထားတဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုကနေ တွေးကြည့်ရမယ်။”

ကုမ္ပဏီများအတွက် လွယ်ကူသောဖြေရှင်းချက် မရှိပါ။ ဦးစွာ၊ ဤပြဿနာကို ဖြေရှင်းရန် အန္တရာယ်ရှိသော နေရာကို ရှင်းလင်းစွာပြသနိုင်မည့် အနာဂတ်အချက်အလက်များနှင့် မော်ဒယ်လ်များ လိုအပ်သည်။ ပို၍ပင်ခက်ခဲသည်မှာ ကုမ္ပဏီတစ်ခု၏ ကန့်သတ်ထားသောအရင်းအနှီးကို ကြီးမားသောဘဏ္ဍာရေးကြီးထွားမှု-ဦးတည်ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုများမှ ချက်ချင်းရရှိမည့်အကျိုးအမြတ်များထက် အနာဂတ်ကုန်ကျစရိတ်သက်သာခြင်းဖြင့် အကျိုးအမြတ်ရရှိမည့် ရာသီဥတုဒဏ်ခံနိုင်ရည်ရှိအောင် ကြိုးပမ်းမှုများတွင် အသုံးပြုရန်အတွက် အဖွဲ့အစည်းဆိုင်ရာ ဆန္ဒကို စုစည်းရန်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုသို့လုပ်ဆောင်ရန် ဖိအားသည် မကြာမီရောက်လာပါလိမ့်မည်။ ကုန်ကျစရိတ်များ ဆက်လက်မြင့်တက်လာသည်နှင့်အမျှ ကုမ္ပဏီများသည် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူများနှင့် အခြားသော အကျိုးသက်ဆိုင်သူများထံမှ ရာသီဥတုဒဏ်ခံနိုင်ရည်ရှိမှုစိန်ခေါ်မှုကို အလေးအနက်ထားရန် ဖိအားများ ပိုမိုခံစားရမည်ဖြစ်သည်။ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားသော ကုမ္ပဏီများသည် ဆုချခံရမည်ဖြစ်ပြီး၊ မပြင်ဆင်သော ကုမ္ပဏီများသည် အကျပ်အတည်းတစ်ခု ပြိုလဲသည့်အဆင့်သို့ ရောက်မှသာ ပြောင်းလဲရန် အတင်းအကြပ်ပြုခံရမည့် အန္တရာယ်ရှိသည်။

အပေါ်ယံကြည့်လျှင် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ရာသီဥတုအန္တရာယ်များကို နားလည်ရန် မခက်ခဲသင့်ပါ။ ဟာရီကိန်းမုန်တိုင်းများ၊ တောမီးလောင်ကျွမ်းမှုများနှင့် ကုန်းတွင်းရေကြီးမှုများသည် အမေရိကန်စီးပွားရေးကို နှစ်စဉ် ကုန်ကျစရိတ်များ ဖြစ်ပေါ်စေပြီးဖြစ်သည်။ ထိုဘေးအန္တရာယ်များ၏ ပြင်းအားနှင့် အကြိမ်ရေသည် အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ တိုးလာမည်ဖြစ်ကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့သိပါသည်။ “ရာသီဥတုပြောင်းလဲမှုနှင့် စီးပွားရေးတို့ကြား ဆက်စပ်မှုများစွာရှိသည်” ဟု ကျွန်ုပ် ဦးဆောင်ဆွေးနွေးခဲ့သော Climate Week အစည်းအဝေးတစ်ခုတွင် Moody’s Analytics မှ အကြီးတန်းစီးပွားရေးပညာရှင် Mark Zandi က ပြောကြားခဲ့သည်။ “ငွေကြေးဖောင်းပွမှု၊ အတိုးနှုန်းများ၊ ပိုင်ဆိုင်မှုစျေးနှုန်းများ၊ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်မှုစီးဆင်းမှုများမှတစ်ဆင့် ဖြစ်သည်” ဟု ၎င်းကဆိုသည်။

ထိုကုန်ကျစရိတ်များစွာသည် နောက်ဆုံးတွင် ကုမ္ပဏီများသို့ စီးဆင်းလာမည်ဖြစ်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ပြဿနာ၏အတိုင်းအတာနှင့်အညီ ကုမ္ပဏီများက အဘယ်ကြောင့် အရေးယူဆောင်ရွက်မှုများ မပြုလုပ်သေးသနည်း။ ရာသီဥတုကို ငြင်းဆန်ခြင်းမှ လူ့စိတ်ပညာအထိ ပြဿနာကို စဉ်းစားပုံများစွာရှိသော်လည်း ဤဆောင်းပါး၏ရည်ရွယ်ချက်အတွက် ကျွန်ုပ်သည် ပြဿနာကို ရိုးရှင်းသောစီးပွားရေးရှုထောင့်မှ ကြည့်ရှုမည်ဖြစ်သည်။ အတိုချုပ်ပြောရလျှင် အန္တရာယ်သည် မကြာမီရောက်လာတော့မည်ဖြစ်သော်လည်း ကုမ္ပဏီများ၊ လူပုဂ္ဂိုလ်များနှင့် မြို့ပြအဖွဲ့အစည်းများစွာအတွက် စီးပွားရေးဆိုင်ရာ လှုံ့ဆော်မှုများသည် ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမကိုက်ညီသေးပါ။

စိတ်ကူးပုံဖော်ထားသော စက်မှုကုမ္ပဏီတစ်ခု၏ အမြင်ဖြင့် စဉ်းစားကြည့်ပါ။ အလွန်ပြင်းထန်သော ရာသီဥတုသည် ၎င်းတို့၏ စက်ရုံများကို ထိခိုက်နိုင်သော်လည်း မည်သည့်အချိန်တွင် ဖြစ်ပွားမည်ကို မသိရသေးပါ။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် စက်ရုံများကို ခိုင်မာအောင်တည်ဆောက်ခြင်းသည် ကုန်ကျစရိတ်များပြီး ထိုငွေကို ပိုမိုအကျိုးအမြတ်များသော လုပ်ငန်းများတွင် အသုံးပြုနိုင်သည်။ သုံးလတစ်ကြိမ် အမြတ်အစွန်းထက် ပိုမိုကျယ်ပြန့်စွာ ကြည့်ရှုတတ်သည့် ရှေ့ဆောင် စီအီးအိုတစ်ဦးပင်လျှင် ဘုတ်အဖွဲ့ သို့မဟုတ် ရှယ်ယာရှင်များ၏ သံသယများနှင့် ရင်ဆိုင်ရနိုင်သည်။ ထို့ပြင် ကဏ္ဍအများစုတွင် ၎င်းတို့၏ ခရက်ဒစ်အဆင့်သတ်မှတ်ချက်များတွင် မည်သည့်အကျိုးအမြတ်မှ ရရှိမည်မဟုတ်ပါ။ နောက်ဆုံးအနေဖြင့် ကြီးမားသော ဘေးအန္တရာယ်ကျရောက်ပါက ၎င်းတို့၏ အာမခံပေါ်လစီက ကယ်တင်လိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်နေနိုင်သည်။         

ပိုမိုကျယ်ပြန့်သော macro အမြင်ကို ကြည့်ရှုသည့် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတစ်ဦး၏ ရှုထောင့်မှကြည့်လျှင် ရာသီဥတုဖြစ်ရပ်များသည် စီးပွားရေးဆိုင်ရာ အခက်အခဲများကို ဖန်တီးမည်ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နိုင်သည်။ သို့သော် မည်သည့်ကုမ္ပဏီများသည် အကောင်းဆုံးပြင်ဆင်ထားသည်ကို တိုင်းတာသည့် အချက်အလက်များသည် အစောပိုင်းအဆင့်တွင်သာ ရှိနေသေးပြီး ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုဆုံးဖြတ်ချက်များကို မောင်းနှင်သည့် မက်ထရစ်များအဖြစ် ဘာသာပြန်ရန် ခက်ခဲသည်။ ထို့ပြင် အန္တရာယ်ကို မြင်နိုင်သည့်တိုင်အောင် စျေးကွက်က မည်သည့်အချိန်တွင် စျေးနှုန်းသတ်မှတ်မှုစတင်မည်ကို သိရှိရန် ခက်ခဲသည်။ 

သို့သော် ပြီးခဲ့သည့်အပတ် နယူးယောက်မြို့တွင် ရာသီဥတုအပတ်သို့ ရောက်ရှိလာသော ကုမ္ပဏီများနှင့် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူများအတွက်မူ အတွေးအမြင်အပြောင်းအလဲတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်နေကြောင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိသာပါသည်။ ကုမ္ပဏီများသည် နာတာရှည်ရာသီဥတုပြဿနာများ၏ ကုန်ကျစရိတ်များကို စတင်သတိပြုမိလာပြီဖြစ်သည်။ ဥပမာ- အလွန်အမင်းပူပြင်းမှုကြောင့် လုပ်သားစွမ်းဆောင်ရည် ကျဆင်းခြင်း သို့မဟုတ် ရာသီဥတုဖောက်ပြန်မှုကြောင့် ပုံမှန်ရောင်းချသူများထံမှ ကုန်ပစ္စည်းများ ရရှိရန်ခက်ခဲခြင်းတို့ ဖြစ်သည်။ ဘဏ္ဍာရေးအဖွဲ့အစည်းများသည် ၎င်းတို့၏ ဖောက်သည်များ ရင်ဆိုင်ရမည့်အန္တရာယ်ကို နားလည်စေရန် ကြိုးပမ်းမှုများတွင် ၎င်းတို့၏ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုများအကြောင်း ပြောဆိုနေကြသည်။ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူအရေအတွက် တိုးပွားလာသည်နှင့်အမျှ ၎င်းတို့၏ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုစာရင်းရှိ ရာသီဥတုအန္တရာယ်များနှင့်ပတ်သက်၍ မေးခွန်းများ စတင်မေးမြန်းလာကြသည်။ “လိုအပ်ချက်က ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူတွေ၊ ဘုတ်အဖွဲ့ဝင် အကျိုးသက်ဆိုင်သူတွေ၊ ဝန်ထမ်းတွေဆီက လာတာပါ” ဟု ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ အာမခံပွဲစားနှင့် အန္တရာယ်စီမံခန့်ခွဲမှုကုမ္ပဏီဖြစ်သည့် AON ၏ မြောက်အမေရိကဒေသများဆိုင်ရာ စီအီးအို Lori Goltermann က အစည်းအဝေးတစ်ခုတွင် ပြောကြားခဲ့သည်။  

ဆိုစရာမလိုသည်မှာ ရာသီဥတုအန္တရာယ်နှင့် ရာသီဥတုဒဏ်ခံနိုင်ရည်ရှိမှု အခြေအနေ မည်သို့ပေါ်ပေါက်လာသည်ကို ဖော်ထုတ်ရန် Climate Week အစည်းအဝေးအချို့ သို့မဟုတ် သတင်းလွှာတစ်ခုထက် ပိုမိုလိုအပ်ပါသည်။ သို့သော် ဤကိစ္စ၏ဗဟိုတွင် ကုမ္ပဏီ၊ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူ သို့မဟုတ် အိမ်ပိုင်ရှင် မည်သူမဆိုအတွက် အခက်ခဲဆုံး စိန်ခေါ်မှုများထဲမှတစ်ခုမှာ ရာသီဥတုအန္တရာယ်ကို မည်သို့နှင့် မည်သည့်အချိန်တွင် ဈေးနှုန်းသတ်မှတ်မည်ကို ခန့်မှန်းရန်ဖြစ်သည်။ ဤမေးခွန်းနှင့်ပတ်သက်၍ သဘောတူညီမှု အနည်းငယ်သာရှိသည်။ အချို့က နယူးယောက်စီးတီးသို့ ကြီးမားသော ရာသီဥတုဘေးအန္တရာယ်ကျရောက်မှသာ Wall Street ကို လှုပ်ခတ်စေပြီး ပိုင်ဆိုင်မှုများ၏ ဈေးနှုန်းများကို လျင်မြန်စွာ ပြန်လည်သတ်မှတ်မည်ဟု ဆိုကြသည်။ အခြားသူများကမူ ၎င်းသည် အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ဖြည်းဖြည်းချင်းဖြစ်ပေါ်လာမည်၊ ဓားချက်တစ်ထောင်ဖြင့် သေဆုံးသကဲ့သို့ ဖြစ်မည်ဟု ပြောဆိုကြသည်။ 

သို့သော် လူတိုင်းသဘောတူနိုင်သည့်အချက်မှာ ထိုသို့ဖြစ်လာသောအခါ နောက်ဆုံးကျန်ရှိနေသောသူ ဖြစ်ချင်ကြသည်မဟုတ်ပါ။ ထို့အတွက် ပြင်ဆင်မှု လိုအပ်ပါသည်။

ဤသတင်းကို သင့် inbox ထဲသို့ ရောက်ရှိစေရန် TIME CO2 Leadership Report newsletter ကို subscribe လုပ်ပါ။