Rob Reinerသည် ဘာမှတစ်ဝက်စီမလုပ်ခဲ့ဘူး

(SeaPRwire) –   သူ ရိုက်ကူးခဲ့သော လက်ရာမှတ်တိုင်ဖြစ်သည့် ဇာတ်ကားသုံးကားဖြစ်သည့် —, The Princess Bride, နှင့် —တို့ကို ဆက်စပ်ကြည့်မည်ဆိုလျှင် သင်တွေ့ရမည်မှာ လျှော့ချထားသော ချိုမြိန်မှု၊ ဘဝတွင် အစီအစဉ်အတိုင်း ဖြစ်သွားတာမျိုး မရှိသလောက်ဆိုသည့် အသိပညာမှ ပေါက်ဖွားလာသော ခိုင်မာသည့် ဝမ်းမြောက်ခြင်းတစ်မျိုးပင် ဖြစ်သည်။ ဘဝရှိ မျှော်လင့်မထားသော ပြောင်းလဲမှုများသည် ရေရှည်တွင် ပိုမိုပျော်ရွှင်မှုကို ဖြစ်စေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျွန်ုပ်တို့သည် မိနစ်တိုင်း ပျော်ရွှင်မှုဖြစ်နိုင်ခြေကို သတိထားနေမှသာ ထိုအရာများ ဖြစ်ပေါ်နိုင်သောကြောင့်ပင်။ ယင်းသည် မည်သည့် ရုပ်ရှင်ဖန်တီးသူအတွက်မဆို တောက်ပနေမည့် အမွေအနှစ်တစ်ခုဖြစ်ပြီး Reiner သည်၊ ထုတ်လုပ်သူ Michele Singer Reiner ၏ ခင်ပွန်းဖြစ်သူက ထိုအမွေအနှစ်နှင့် ထိုထက်ပိုသောအရာများကို ကျွန်ုပ်တို့အား ချန်ရစ်ခဲ့သည်။

Reiner ၏မိခင် Estelle သည် အသံလွှင့်သံသရာကျွမ်းကျင်သူတစ်ဦးဖြစ်ပြီး ဖခင်မှာ သရုပ်ဆောင်၊ စာရေးဆရာနှင့် ဒါရိုက်တာ Carl Reiner ဖြစ်ကာ The Dick Van Dyke Show ကို ဖန်တီးခဲ့သူဖြစ်ပြီး Mel Brooks ၏ ရင်းနှီးသော မိတ်ဆွေတစ်ဦးလည်း ဖြစ်သည်။ ပရိသတ်များသည် Reiner ငယ်ကို ၁၉၇၀ ခုနှစ်များက အမေရိကန် ရုပ်သံဇာတ်လမ်းတွဲ တွင် Meathead အဖြစ် သရုပ်ဆောင်ခဲ့သည်မှတစ်ဆင့် သိရှိလာခဲ့ကြသည်—သူ့နာမည်မှာ Michael Stivic ဖြစ်သော်လည်း မည်သူမျှ မမှတ်မိကြပေ—သူသည် လူမျိုးရေးခွဲခြားသည့်၊ သူ့ယောက်ျားလေးဖြစ်သူ Archie Bunker (Carroll O’Connor သရုပ်ဆောင်) ၏ လစ်ဘရယ်အတွေးအခေါ်ရှိသော ဆန့်ကျင်ဘက်ဇာတ်ရုပ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ သရုပ်ဆောင်အနေဖြင့် Reiner ၏ အချိန်ကိုက်မှုသည် အမြဲတမ်း အတိအကျ ပြည့်စုံခဲ့ပြီး ယင်းမှာ သူ့ဖခင်ထံမှ အမွေဆက်ခံရသော ပါရမီတစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ လက်တွေ့ဘဝတွင်လည်း သူသည် Michael Stivic စတိုင်လ် စံနှုန်းများကို ကိုင်စွဲထားခဲ့သည်- သူသည် ဒီမိုကရက်တစ်ပါတီ ကိုယ်စားလှယ်လောင်းများနှင့် လှုပ်ရှားမှုများကို ကြာရှည်စွာ ထောက်ခံသူဖြစ်ခဲ့ပြီး ဆေးလိပ်ရောင်းချမှုမှ ကောက်ခံသော အခွန်များဖြင့် ကလေးဘဝအစောပိုင်း အစီအစဉ်များကို ငွေကြေးထောက်ပံ့မည့် ၁၉၉၈ ခုနှစ် ကယ်လီဖိုးနီးယား မဲပေးစနစ် လှုပ်ရှားမှုတွင်လည်း ပါဝင်ခဲ့သည်။ လိင်တူအိမ်ထောင်ပြုခွင့်ကို ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရ အခွင့်အရေးတစ်ရပ်အဖြစ် ထူထောင်ရန် ရည်ရွယ်သည့် ၂၀၁၂ ခုနှစ် ဥပဒေရေးရာ လှုပ်ရှားမှုတွင်လည်း စီးပွားရေးအရနှင့် အခြားနည်းလမ်းများဖြင့် မောင်းနှင်အားပေးသူဖြစ်ခဲ့သည်။ ခေတ်ပေါ် Hollywood တွင် လက်ရှိအရေးကိစ္စများနှင့် ပတ်သက်၍ ထူးဆန်းစွာ ဆိတ်ဆိတ်နေတတ်သော်လည်း သူသည် Donald Trump ၏ ပွင့်လင်းစွာ ဝေဖန်သူတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့သည်။

Reiner သည် အမြဲတမ်းပင် နောက်ကျကျန်ရစ်သူတစ်ဦးအဖြစ် ခံစားရသည်။ သူ၏ ပထမဆုံး ဇာတ်ကားရှည် ဖြစ်သော ၁၉၈၄ ခုနှစ်က ဟာသဒဿနိကဗေဒ This Is Spinal Tap, သည် ထိုစဉ်က ပရိသတ်များကို အံ့အားသင့်စေရုံသာမက နှစ်တိုင်း၊ ဆယ်စုနှစ်တိုင်းတွင် ဝါသနာရှင်အသစ်များကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။ Spinal Tap, ကြောင့် “ ၁၁ အထိ လှည့်ပစ်လိုက်ပါ” ဆိုသည့် အဓိပ္ပာယ်ကို လူတိုင်းသိကြသည်။ Reiner ၏ ပဉ္စမမြောက် ဇာတ်ကားဖြစ်သော ၁၉၈၉ ခုနှစ်က ထွက်ရှိခဲ့ပြီး Nora Ephron ရေးသားခဲ့သည့် When Harry Met Sally…, သည် ချစ်ကြည်ရေးဟာသဇာတ်ကား၏ စမ်းသပ်ပြီး မှန်ကန်သော စည်းမျဉ်းများစွာကို လိုက်နာခဲ့သော်လည်း အခြားစည်းမျဉ်းများကို ချိန်ညှိခဲ့သည် သို့မဟုတ် လုံးဝချိုးဖောက်ခဲ့သည်- ဤဇာတ်လမ်းသည် လူငယ်များ ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် တွေ့ဆုံပြီး ချက်ချင်း ချစ်ကြိုက်သွားခြင်းအကြောင်း မဟုတ်ဘဲ၊ ဘဝက အနည်းငယ် ရိုက်နှက်ခံထားရသော အနည်းငယ် အသက်ကြီးသည့် ဇာတ်ကောင်များ၊ ပထမဦးစွာ မိတ်ဆွေများဖြစ်လာခြင်းဖြင့် ချစ်ကြည်ရေးဆီသို့ လမ်းရှာဖွေတွေ့ရှိခြင်းအကြောင်း ဖြစ်သည်။ နှင့် တို့သည် လုံးဝလိုက်လျောညီထွေဖြစ်သော ဒါရိုက်တာတစ်ဦးသာ ရရှိနိုင်သည့် သက်တောင့်သက်သာရှိပြီး ဘဝနှင့်ရင်းနှီးသော သရုပ်ဆောင်မှုမျိုးကို ပေးစွမ်းခဲ့ကြသည်။ Reiner တွင် ရယ်စရာကောင်းသည်ကို ကောင်းစွာနားလည်သော နားတစ်စုံရှိခဲ့သော်လည်း စကားစုတစ်ခုသည် နှလုံးသားကို မည်သို့တိုက်ရိုက်ထိုးဖောက်နိုင်သည်ကို သိရှိသော တန်ဖိုးရှိသည့် ပါရမီတစ်ရပ်လည်း ရှိခဲ့ပြီး သူသည် သရုပ်ဆောင်များကို ထိုပစ်မှတ်ဗဟိုသို့ အမြဲတမ်း လမ်းညွှန်ပေးနိုင်ခဲ့သည်။ Crystal ၏ Harry Burns က Ryan ၏ Sally Albright အား “ ငါ ဒီည ဒီကိုလာတာက ဘဝတစ်လျှောက်လုံး လူတစ်ယောက်နဲ့ အတူရှိချင်တယ်လို့ သိလာတဲ့အခါ ကျန်တဲ့ဘဝကို ဖြစ်နိုင်သမျှ မြန်မြန်စချင်လာလို့ပဲ” ဟု ပြောသည့် အခိုက်အတန့်ကို စဉ်းစားကြည့်ပါ။ ယင်းတွင် ချိုလွန်းခြင်းမရှိ၊ ထိရောက်မှုသာရှိသည်။ Harry သည် အနာဂတ်ကို ဖြစ်မြောက်အောင် လုပ်ဆောင်ရန် အချိန်လက်လွတ်ဖြစ်တော့မည်ကို သိပြီး စကားလုံးများသည် မြင်းပြိုင်ကောင်းတစ်ကောင်၏ အရှိန်နှုန်းဖြင့် ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

Reiner သည် လူများစွာက မည်သည့်အချိန်မဆို ကြည့်နိုင်သည်ဟု ဆိုကြသော ထိုကဲ့သို့သော ဇာတ်ကားများထဲမှ တစ်ကား၊ အံ့သြဖွယ်ကောင်းသော ဇာတ်ကားတစ်ကားအတွက်လည်း တာဝန်ရှိသည်။ The Princess Bride (၁၉၈၇) သည် သရုပ်ဆောင်ရွေးချယ်မှု၏ အံ့ဖွယ်တစ်ရပ်အဖြစ် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖြစ်ခဲ့သည်- Peter Falk သည် သူ၏မြေးအား ပုံပြင်များ—နှင့် ချစ်ကြည်ရေး—၏ ကျေးဇူးတရားများကို ရောင်းချရန် စိတ်အားထက်သန်သော အဖိုးအို အဖြစ် ပေါ်ထွက်လာသည်။ Peter Cook သည် ဘုရင်မင်းမြတ်၏ မင်္ဂလာဆောင်ကို ကျင်းပပေးသော ကြည်ညိုဖွယ်ကောင်းသည့် ဘုန်းတော်ကြီးတစ်ပါးဖြစ်သည် (“ Mawage is what bwings us togethah today” )။ အမြဲတမ်း ဦးလေးပုံစံဖြစ်နေသော Wallace Shawn သည် ဆစ်စီလီယန်လူမျိုး မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ဦးအဖြစ