ဘာကြောင့် သဘာဝအစားအစာအရောင်ဆိုးဆေးတွေက အမြဲတမ်း ပိုလုံခြုံတာမဟုတ်ရတာလဲ

(SeaPRwire) –   ကျန်းမာရေးနှင့်လူသားဝန်ဆောင်မှုများ (HHS) အတွင်းဝန်ဖြစ်လာပြီးနောက်ပိုင်း Robert F. Kennedy Jr. က အစားအစာများ၊ အချိုရည်များနှင့် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ထုတ်ကုန်များရှိ အရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများသည် လူတို့၏ကျန်းမာရေးကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်ဟုဆိုကာ ပစ်မှတ်ထားတိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။ MAHA report တွင် Kennedy နှင့် အခြားသူများသည် အစားအစာအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများကို ဖော်ပြခဲ့ပြီး အချို့သည် ကလေးများ၏ အပြုအမူဆိုင်ရာပြဿနာများနှင့် ဆက်စပ်နေကြောင်း အချက်အလက်များကို မှတ်သားခဲ့သည်။ HHS သည် ဓာတုဗေဒနည်းဖြင့် ထုတ်လုပ်ထားသော အစားအစာအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းအချို့ကို ပိတ်ပင်ရန်နှင့် သဘာဝအခြေခံရွေးချယ်စရာများဖြင့် အစားထိုးရန်အတွက် အရေးယူဆောင်ရွက်ပြီးဖြစ်သည်။ ထို့ပြင် သဘာဝမှရရှိသော ရွေးချယ်စရာများကို ထပ်မံမိတ်ဆက်ရန်လည်း စီစဉ်ထားသည်။

ဓာတုဆိုးဆေးများကို များသောအားဖြင့် ရေနံမှ ထုတ်လုပ်ပြီး ဓာတ်ခွဲခန်းများတွင် ဖန်တီးကြသည်။ ၎င်းတို့၏ ကြွယ်ဝပြီး နက်ရှိုင်းသော အရောင်အသွေးများကို သဘာဝတွင် မကြာခဏမတွေ့ရပေ။ (Red 40 ကြောင့် တောက်ပသောအနီရောင် Jell-O နှင့် Yellow 5 ကြောင့် နီယွန်ရောင်ဖြစ်နေသော Mountain Dew ကို စဉ်းစားကြည့်ပါ။)

ဓာတုအစားအစာဆိုးဆေးများမှ သဘာဝရွေးချယ်စရာများသို့ ကူးပြောင်းခြင်းသည် MAHA report မထွက်ပေါ်မီကပင် အော်ဂဲနစ်နှင့် ပိုမို “ သဘာဝ” ရွေးချယ်စရာများ တိုးပွားလာခြင်းနှင့်အတူ စတင်ခဲ့သည်။ ၂၀၁၆ ခုနှစ်တွင် Kraft သည် ၎င်း၏ mac & cheese မှ ဓာတုအရောင်များ၊ အရသာများနှင့် ကြာရှည်ခံပစ္စည်းများကို ဖယ်ရှားခဲ့ပြီး General Mills ကလည်း ယခုနွေရာသီတွင် ကျောင်းများသို့ ပေးပို့သည့် ၎င်း၏ စီရီယယ်များနှင့် အခြားအစားအစာများမှ ထိုကဲ့သို့သော ဆိုးဆေးများကို ဖယ်ရှားမည်ဟု ကြေညာခဲ့သည်။ ထိုအချိန်တွင် Mars နှင့် Bayer တို့သည် ၎င်းတို့၏ ထုတ်ကုန်များတွင် ဓာတုဆိုးဆေးများ အသုံးပြုခြင်းကို ၂၀၂၇ ခုနှစ်တွင် ရပ်တန့်မည်ဟု ကတိပြုခဲ့သည်။

ဇန်နဝါရီလကတည်းက U.S. Food and Drug Administration (FDA) သည် အစားအစာများအတွက် အရောင်ခြယ်ပစ္စည်းအသစ်လေးမျိုးကို ခွင့်ပြုခဲ့ပြီး တစ်မျိုးကို ပိတ်ပင်ခဲ့သည်။ ထို့ပြင် ၂၀၂၇ ခုနှစ်ကုန်တွင် ရေနံအခြေခံ ဓာတုဆိုးဆေးများအားလုံးကို အစားအစာထောက်ပံ့ရေးမှ ဆန္ဒအလျောက် ဖယ်ရှားပစ်ရန် အစားအစာထုတ်လုပ်သူများနှင့် ပူးပေါင်းလုပ်ဆောင်မည့် အစီအစဉ်ကိုလည်း ကြေညာခဲ့သည်။ ကယ်လီဖိုးနီးယား၊ ဝက်စ်ဗာဂျီးနီးယားနှင့် တက္ကဆက်ပြည်နယ်များကဲ့သို့ ပြည်နယ်များစွာသည် ဓာတုဆိုးဆေးများကို အလားတူလျင်မြန်စွာ ဖယ်ရှားရန်၊ အထူးသဖြင့် ၎င်းတို့၏ ကျောင်းအာဟာရအစီအစဉ်များမှတစ်ဆင့် ပံ့ပိုးပေးသည့် အစားအစာများတွင် ဖယ်ရှားရန် ကတိပြုထားသည်။

သို့သော် စက်မှုလုပ်ငန်းကျွမ်းကျင်သူများက သဘာဝအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများသို့ ပြောင်းလဲခြင်းသည် ထူးခြားသော စိန်ခေါ်မှုအစုံလိုက်နှင့်အတူ လာရောက်ပြီး လူသားတို့၏ကျန်းမာရေးအတွက် အမြဲတမ်း ပိုမိုဘေးကင်းသည်ဟု မဆိုနိုင်ကြောင်း ပြောကြားသည်။ သင့်မီးဖိုချောင်နှင့် ရေခဲသေတ္တာထဲသို့ မကြာမီရောက်လာမည့် အစားအစာအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများအကြောင်း သိထားသင့်သည်များကို ဖော်ပြလိုက်ပါသည်။

“သဘာဝ” ဖြစ်ရုံနှင့် ပိုမိုဘေးကင်းသည်ဟု မဆိုလိုပါ

FDA တွင် ဓာတုနှင့် သဘာဝဆိုးဆေးများကို အကဲဖြတ်ရန် စည်းမျဉ်းများရှိသည်။ ဓာတုအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများကို အထူးတင်းကျပ်စွာ ထိန်းချုပ်ထားပြီး ကုမ္ပဏီများသည် ၎င်းတို့ထုတ်လုပ်သည့် အရောင်များ၏ နမူနာများကို FDA သို့ စစ်ဆေးရန်နှင့် အဆိုပါအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများသည် အေဂျင်စီမှသတ်မှတ်ထားသော တင်းကျပ်သည့် ဘေးကင်းရေးသတ်မှတ်ချက်များနှင့် ကိုက်ညီမှုရှိကြောင်း အာမခံရန် ပေးပို့ရသည်။

တစ်ဖက်တွင်မူ သဘာဝအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများသည် ကိုယ်တိုင်အသိအမှတ်ပြုခြင်း လုပ်ငန်းစဉ်အောက်တွင် ရှိပြီး ၎င်းတို့၏ ဖြည့်စွက်ပစ္စည်းများသည် သတ်မှတ်ထားသော စည်းမျဉ်းများနှင့် ကိုက်ညီကြောင်း သက်သေပြရန် စစ်ဆေးရေးတာဝန်ကို ထုတ်လုပ်သူများထံသို့ ကျရောက်သည်ဟု U.S. ရှိ သဘာဝအစားအစာအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများ ထုတ်လုပ်သူအကြီးဆုံးများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သော Sensient Technologies ၏ ဥက္ကဋ္ဌနှင့် CEO Paul Manning က ပြောသည်။ ၎င်းတို့သည် ဓာတုအစားအစာအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများကိုလည်း ထုတ်လုပ်သည်။

ယခုအခါ အစားအစာများတွင် အသုံးပြုရန် ခွင့်ပြုထားသော သဘာဝအရောင်ခြယ်ပစ္စည်း လေးမျိုးမှာ အနီရောင်ရေညှိမှရရှိသော အမျိုးအစား၊ တောက်ပသောအပြာမှ နက်ပြာရောင်နှင့် အစိမ်းရောင်အထိ ထုတ်လုပ်ပေးသော အမျိုးအစား၊ သကြားလုံးများနှင့် အသင့်စားကြက်သားအတွက် အဖြူရောင်ပြုလုပ်ပေးသော အမျိုးအစား၊ နှင့် ဂါဒီနီယာသီးမှ ထုတ်ယူရရှိသော အမျိုးအစားတို့ဖြစ်သည်။

သို့သော် ၎င်းတို့၏ သဘာဝအရောင်ရင်းမြစ်များသည် ဘေးကင်းသည် သို့မဟုတ် အန္တရာယ်ဖြစ်စေနိုင်သော ဓာတုပစ္စည်းများ ကင်းစင်သည်ဟု မဆိုလိုကြောင်း Manning က ထပ်လောင်းပြောကြားသည်။ သဘာဝအရင်းအမြစ်များကို ပိုးသတ်ဆေးများနှင့် ပေါင်းသတ်ဆေးများဖြင့် ကုသနိုင်ပြီး ဘက်တီးရီးယားများနှင့် အခြားရောဂါပိုးမွှားများ ကူးစက်ခံရနိုင်ခြေလည်း ရှိသည်။ ဤညစ်ညမ်းမှုများကို သဘာဝထုတ်ကုန်များမှ ဖယ်ရှားရန် ထုတ်လုပ်သူများသည် ၎င်းတို့ကို အမျိုးမျိုးသော ဖျော်ရည်များဖြင့် ပြုပြင်ကြပြီး ၎င်းဖျော်ရည်အချို့သည် နောက်ဆုံးထွက်ရှိသည့် အရောင်ခြယ်ပစ္စည်းတွင် ကျန်ရှိနေနိုင်ကာ ကျန်းမာရေးအတွက် ဆိုးကျိုးများ ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်ဟု Manning က ပြောသည်။

နောက်ထပ် ဖြစ်နိုင်ချေရှိသော ဆိုးကျိုးတစ်ခုမှာ နောက်ဆုံးထွက်ရှိသည့် အစားအစာတွင် တူညီသောအရောင်ကို ရရှိရန် ဓာတုဆိုးဆေးထက် သဘာဝဆိုးဆေး ပိုမိုလိုအပ်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ “ များသောအားဖြင့် အချောထည်အစားအစာထုတ်ကုန်တစ်ခုတွင် တူညီသောအရောင်ရလဒ်ကို ရရှိရန် သဘာဝဆိုးဆေးရှစ်ဆ တန်ဖိုးရှိရန် လိုအပ်သည်” ဟု Manning က ပြောကြားသည်။

သဘာဝအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများကို ပိုမိုဘေးကင်းအောင် ပြုလုပ်ခြင်း

သဘာဝအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများတွင် ထိုသို့သော ညစ်ညမ်းမှုများ မည်မျှများပြားသည်ကို ပိုမိုနားလည်ရန် Sensient သည် စိုက်ပျိုးသူများထံမှ ကုန်ကြမ်းထုတ်ကုန်များကို စမ်းသပ်စစ်ဆေးခဲ့ရာ ဘေးမကင်းသော ပမာဏရှိသည့် ဖျော်ရည်များနှင့် ပိုးသတ်ဆေးများ “ အန္တရာယ်ရှိလောက်အောင် မြင့်မားစွာ ကျရှုံးမှုနှုန်း” ကို တွေ့ရှိခဲ့သည်ဟု Manning က ပြောကြားသည်။ “ ကျွန်ုပ်တို့က အမေရိကန်ဥပဒေက သတ်မှတ်ထားတဲ့ သတ်မှတ်ချက်တွေနဲ့ မကိုက်ညီဘူး၊ ကျွန်ုပ်တို့ မလိုချင်ဘူးလို့ ပြောတဲ့အခါ သူတို့က တခြားသူတွေကိုပဲ ရောင်းလိုက်မယ်လို့ မကြာခဏဆိုသလို ပြောတာကို ကြားရပါတယ်” ဟု ၎င်းက ဆိုသည်။

Sensient သည် ၎င်း၏ သဘာဝအစားအစာအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများအတွက် စံနှုန်းများကို ခွဲခြားသိမြင်စေရန် ကြိုးပမ်းသည့်အနေဖြင့် Certasure အမည်ရှိ အသိအမှတ်ပြုအစီအစဉ်ကို တီထွင်ခဲ့သည်။ ၎င်းသည် သဘာဝအစားအစာဆိုးဆေးများအတွက် ရင်းမြစ်များမှ ရရှိသော ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းများကို အကဲဖြတ်ရန် အသုံးပြုသည်။ Certasure အသိအမှတ်ပြုလက်မှတ်ဆိုသည်မှာ သဘာဝအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းကို စစ်ဆေးပြီး လူသားတို့၏ကျန်းမာရေးအတွက် ဘေးကင်းသည်ဟု သတ်မှတ်ရန် စမ်းသပ်မှုများ အောင်မြင်ပြီးစီးခြင်းကို ဆိုလိုသည်။

ဓာတုဆိုးဆေးများမှ ကူးပြောင်းရာတွင် ကြုံတွေ့ရသော စိန်ခေါ်မှုများ

“ အကယ်၍ U.S. မှာရှိတဲ့ လူတိုင်းက မနက်ဖြန်မှာ သဘာဝအရောင်တွေဆီကို ပြောင်းချင်တယ်ဆိုရင် လက်ရှိထောက်ပံ့ရေးကွင်းဆက်နဲ့ လုပ်ဆောင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး” ဟု Manning က ပြောကြားသည်။ လက်ရှိတွင် ၎င်း၏ကုမ္ပဏီ၏ အစားအစာအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများ၏ ၆၀% ခန့်သည် သဘာဝဖြစ်ပြီး ၄၀% က ဓာတုဆိုးဆေးများဖြစ်သည်ဟု ၎င်းက ဆိုသည်။

ထုတ်လုပ်မှုပိုင်းတွင် စိန်ခေါ်မှုများရှိသည်။ “ ဝယ်လိုအားကိုမီရန် ထောက်ပံ့မှုက အချိန်လိုတယ်” ဟု ၎င်းက ဆိုသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သဘာဝမှရရှိသော ဆိုးဆေးများ၏ ရင်းမြစ်ဖြစ်သည့် အပင်များနှင့် သီးနှံများသည် ကြီးထွားရန် အချိန်လိုအပ်ရုံသာမက ၎င်းတို့ကို လုံလောက်သော ပမာဏများစွာဖြင့် စိုက်ပျိုးနည်းကို သိရှိသည့် တောင်သူများကို လုံခြုံစွာ ရရှိရန်အတွက်လည်း စီစဉ်ရန် လိုအပ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သဘာဝအရောင်ခြယ်ပစ္စည်း အရင်းအမြစ်အသစ်တစ်ခုကို တိုးချဲ့ထုတ်လုပ်ရန် ပုံမှန်အားဖြင့် ငါးနှစ်ခန့် ကြာမြင့်သည်ဟု Manning က ပြောသည်။

ထိုတိုးချဲ့မှု၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းသည် မကြာသေးမီက U.S. တွင် ခွင့်ပြုထားသော သဘာဝအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများထဲမှ အနည်းငယ်သာ U.S. ၌ စိုက်ပျိုးကြခြင်းနှင့် သက်ဆိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် မျှော်မှန်းထားသည့် မြင့်မားသော ဝယ်လိုအားကို ဖြည့်ဆည်းရန် ကမ္ဘာတစ်ဝန်းမှ မြေများ၊ အရင်းအမြစ်များနှင့် တောင်သူများကို စုဆောင်း၍ ခေါ်ယူရန် လိုအပ်သည်။

ဥပမာအားဖြင့် Sensient သည် အရှေ့တောင်အာရှတွင် ပေါက်ရောက်သော အပြာရောင် Butterfly Pea Flower Extract ကို ထုတ်လုပ်သည်။ ပြည်ပထုတ်ကုန်များအပေါ် မကြာသေးမီက တိုးမြှင့်ကောက်ခံခဲ့သော အခွန်များအပြင် ကမ္ဘာတစ်ဝန်းရှိ သဘာဝအစားအစာအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများအတွက် ဝယ်လိုအား ဆက်လက်တိုးတက်နေခြင်းတို့သည် ဓာတုမှ သဘာဝဆိုးဆေးများသို့ ပြောင်းလဲနေသော ကုမ္ပဏီများအပေါ် ပိုမိုကြီးမားသောဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးကို ဖြစ်စေနိုင်သည်ဟု Manning က ပြောကြားသည်။ (ဥပမာအားဖြင့် ဥရောပ၏ အစားအစာဈေးကွက်၏ ၈၀% ခန့်သည် သဘာဝအရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများပေါ်တွင် မှီခိုနေရသည်)။

ဓာတုဆိုးဆေးများဖြင့် ရရှိသောအရောင်နှင့် ကိုက်ညီအောင် ပြုလုပ်ခြင်းသည်လည်း ခက်ခဲပြီး သဘာဝဆိုးဆေး၏ အရောင်ပြင်းအား လျော့နည်းသောအခါ ၎င်း၏ဖောက်သည်များသည် အရောင်းကျဆင်းမှုများကို သတင်းပို့ခဲ့သည်ဟု Manning က ပြောသည်။ အရောင်ခြယ်ပစ္စည်းသည် အရသာကို မထိခိုက်သင့်သော်လည်း သဘာဝဆိုးဆေးခြယ်ထားသော အစားအစာများနှင့်အတူ ကွဲပြားခြားနားသော အရသာများကိုပင် လူများက သတင်းပို့ကြသည်။ “ စိန်ခေါ်မှုက ထောက်ပံ့ရေးကွင်းဆက်အကြောင်းတစ်ခုတည်း၊ အရည်အသွေးထိန်းချုပ်မှုအကြောင်းတစ်ခုတည်းသာမကဘဲ ဓာတုအရောင်များ၏ ပုံပန်းသဏ္ဍာန်ကို ပြန်လည်ဖန်တီးရန် နည်းပညာဆိုင်ရာဖြေရှင်းချက်များကို ရှာဖွေခြင်းအကြောင်းလည်း ဖြစ်ပါတယ်” ဟု ၎င်းက ဆိုသည်။