အမေရိကန်များ မျှော်လင့်ချက် မဆုံးရှုံးနိုင်သည့်အပြင် မဆုံးရှုံးသင့်သော အကြောင်းရင်းများ

(SeaPRwire) –   အမေရိကန်များစွာသည် ကျွန်ုပ်တို့သည် မှောင်မိုက်သော ကာလတစ်ခုတွင် ရှိနေသည်ဟု ခံစားနေရသည်။ နိုင်ငံသားများစွာသည် ကြိုးစားအားထုတ်မှုသည် အကျိုးဖြစ်ထွန်းသည်ဟု မယုံကြည်တော့ဘဲ အမေရိကန်အိပ်မက်အပေါ် ယုံကြည်မှုမှာလည်း အနိမ့်ဆုံးအဆင့်သို့ ရောက်ရှိနေသည်။ သို့သော် သင်ကြာရှည်စွာ နေထိုင်ရပါက သမိုင်းသည် စက်ဝိုင်းပုံစံဖြင့် လည်ပတ်နေကြောင်း သင်သိလာပါလိမ့်မည်။

ရာသီဥတုအချို့သည် တောက်ပပြီး အချို့မှာ မှောင်မိုက်သည်။ ခေါင်းဆောင်အချို့သည် လှုံ့ဆော်မှုပေးပြီး အချို့မှာ စိတ်ပျက်စရာဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ခက်ခဲသောရာသီဥတုများသည် အဆုံးမဲ့ဖြစ်နေသကဲ့သို့ ခံစားရသည်။ သို့သော် အချိန်က ကျွန်ုပ်တို့ကို တစ်ခုခု ကွဲပြားစွာ ပြသသည်။ အရှည်ကြာဆုံးသော ညများပင် နောက်ဆုံးတွင် မနက်ခင်းသို့ ရောက်ရှိလာသည်။

သမိုင်းက ကျွန်ုပ်တို့ကို ဤအမှန်တရားကို အဆုံးမရှိ သတိပေးနေသည်။ ရာစုနှစ်များစွာကြာအောင် ကြောက်ရွံ့မှု သို့မဟုတ် ဖိနှိပ်မှုအပေါ်တွင် ၎င်းတို့၏အာဏာကို တည်ဆောက်ခဲ့သော အုပ်စိုးရှင်များသည် ၎င်းတို့၏ခေတ်တွင် ရွေ့လျားမရနိုင်ပုံပေါ်ခဲ့သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့၏ချုပ်ကိုင်မှုသည် အမြဲတမ်းမဟုတ်ခဲ့ပါ။ ၎င်းတို့၏အင်ပါယာများ ပြိုကွဲခဲ့ပြီး ၎င်းတို့၏အရိပ်များ ကွယ်ပျောက်ခဲ့ကာ ၎င်းတို့၏အမည်များမှာ သတိပေးစရာ ပုံပြင်များအဖြစ် မှေးမှိန်ခဲ့သည်။

ကျွန်တော်သည် ဤအရာကို အနှစ်သာရမရှိသော သင်ခန်းစာတစ်ခုအဖြစ် ပြန်လည်မစဉ်းစားပါ။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဘိုးဘွားဘီဘင် ဒုတိယမြောက် မျိုးဆက်တို့ဟာ Mississippi မှာ ကျွန်အဖြစ် ခိုင်းစေခံခဲ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော့် အဘိုးက Alabama မှာ ဝေစုရ ကောက်ပဲသီးနှံ စိုက်ပျိုးသူ ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော့်မိသားစုဟာ အမေရိကန်တောင်ပိုင်းက ကျွန်စနစ်၊ လူမျိုးခွဲခြားမှုနဲ့ ဖိနှိပ်မှုရဲ့ ရှည်လျားတဲ့ ညကာလတွေကို ဖြတ်သန်းခဲ့ကြရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒီမှာ ကျွန်တော် ရပ်တည်နေပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်စွမ်းဟာ မှောင်မိုက်မှုဟာ ထာဝရမတည်မြဲဘူးဆိုတဲ့ သက်သေပါပဲ။

အာဏာရှင်များသည် ၎င်းတို့၏ခေတ်တွင် အမြဲတမ်းတည်ရှိနေပုံရနိုင်သည်။ သို့သော် ၎င်းတို့၏အာဏာသည် ပျက်စီးလွယ်သည်။ ၎င်းတို့သည် လူသား၏ ဂုဏ်သိက္ခာကို ဆန့်ကျင်ပြီး လွတ်လပ်လိုစိတ်ကို ဆန့်ကျင်သောကြောင့် ပြိုလဲရသည်။

ထိုအရာသည် သမိုင်းက ကျွန်ုပ်တို့အား တိုးတိုးလေးပြောပြသည့် သင်ခန်းစာဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့ နားထောင်လျှင် မှောင်မိုက်ခြင်းသည် အမြဲတမ်းမဟုတ်ပါ။ မကောင်းသော ခေါင်းဆောင်များသည် ခေတ္တခဏ လွှမ်းမိုးနိုင်သော်လည်း ၎င်းတို့သည် မတည်မြဲပါ။

ပိတ်ထားသော အာဏာပေါ်တွင် တည်ဆောက်ထားသော စနစ်အချို့သည် ၎င်းတို့၏ရှင်သန်မှုကို ကြာရှည်စေနိုင်သည်။ မြောက်ကိုရီးယား၊ ရုရှားနှင့် တရုတ်ကဲ့သို့သော နိုင်ငံများတွင် သဘောထားကွဲလွဲမှုကို ဖိနှိပ်ပြီး ထိန်းချုပ်မှုသည် လုံးဝပြည့်စုံသည့်နေရာတွင် အာဏာရှင်များသည် ဆယ်စုနှစ်များစွာ ကြာရှည်နိုင်သည်။ သို့သော် ထိုအချိန်၌ပင် ၎င်းတို့၏ ခွန်အားသည် ပျက်စီးလွယ်သည်။ ၎င်းသည် ငှားရမ်းထားသော အချိန်ဖြစ်သည်။ သမိုင်းက ကျွန်ုပ်တို့အား ဖိနှိပ်မှုပေါ်တွင် တည်ဆောက်ထားသော စစ်အစိုးရများသည် နောက်ဆုံးတွင် ပြိုလဲကြောင်း ထပ်ခါတလဲလဲ ပြသခဲ့သည်။

အမေရိကန်ကတော့ ကွဲပြားပါတယ်။ အမေရိကန်ဟာ အမြဲတမ်းမှောင်မိုက်နေဖို့အတွက် အရမ်းကို ပွင့်လင်းလွန်းတယ်၊ အရမ်းကို ပွင့်လင်းလွန်းတယ်၊ အရမ်းကို မငြိမ်မသက် ဖြစ်လွန်းတယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဒီမိုကရေစီဟာ ဆူညံတယ်၊ မပြည့်စုံဘူး၊ မကြာခဏဆိုသလို စိတ်ပျက်စရာလည်း ကောင်းတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပြန်လည်နာလန်ထူနိုင်တယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကမ္ဘာအနှံ့ ချိတ်ဆက်ထားတဲ့ မပြည့်စုံမှုများ ရှိသော်လည်း စီးပွားရေးစနစ်ဟာ အမြဲတမ်း တက်ကြွနေဆဲပါပဲ။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ယဉ်ကျေးမှုက တစ်ဦးချင်းစီရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာ၊ ပုဂ္ဂိုလ်ရေး လွတ်လပ်ခွင့်နဲ့ အိပ်မက်မက်ခွင့်ကို တန်ဖိုးထားတယ်။ ဒါတွေက ဟန်ချက်မညီတဲ့ ယုံကြည်မှုတွေ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါတွေဟာ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ DNA ရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်ပြီး ကျွန်တော်တို့ရဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းရဲ့ အုတ်မြစ်ထဲမှာ ထိုးသွင်းထားတာပါ။ ဒါတွေကပဲ ဒီနိုင်ငံရဲ့ အုတ်မြစ်ကို ပြိုကွဲမသွားအောင် ထိန်းထားပေးတာပါ၊ အက်ကွဲကြောင်းတွေ မြင်နေရတဲ့အခါမျိုးမှာတောင်မှပေါ့။

ထိုအမှန်တရားက ကျွန်ုပ်တို့ကို နှိမ့်ချစေသင့်ပြီး မျှော်လင့်ချက်ကိုလည်း ပေးသင့်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အချိန်ကာလတစ်ခုသည် မှောင်မိုက်နေသကဲ့သို့ ခံစားရစေကာမူ ၎င်းသည် ပုံပြင်တစ်ခုလုံးမဟုတ်ပါ။ ညတစ်ညသည် သင်ထိုညအတွင်း၌ ရှိနေသောအခါ အဆုံးမဲ့ဖြစ်နေသကဲ့သို့ ခံစားရနိုင်သော်လည်း နံနက်ခင်းတွင် နေသည် အမြဲတမ်းထွက်ပေါ်လာသည်။ ထိုအရာသည် သဘာဝ၏ အချက်အလက်မျှသာမဟုတ်ဘဲ ဝိညာဉ်၏ ဥပဒေတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။

သို့သော် “နေထွက်တယ်” ဟူသော စကားစုပင်လျှင် လုံးဝမမှန်ကန်ပါ။ နေသည် မရွေ့လျားပါ — ကျွန်ုပ်တို့သာ ရွေ့လျားပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ ကမ္ဘာဂြိုဟ်သည် တစ်နာရီလျှင် မိုင်ပေါင်း ၆၇,၀၀၀ ခန့်နှုန်းဖြင့် အာကာသထဲတွင် လည်ပတ်နေပြီး တစ်စက္ကန့်လျှင် ၁၈.၅ မိုင်ခရီးသွားကာ နေကို အဆက်မပြတ် လှုပ်ရှားမှုဖြင့် ပတ်နေပါသည်။ အာကာသစခန်းပေါ်ရှိ အာကာသယာဉ်မှူးများသည် တစ်နေ့လျှင် နေထွက်ခြင်း ၁၆ ကြိမ်ကို မြင်ရပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့အတွက်မူ ရပ်တန့်နေသကဲ့သို့ ခံစားရသော်လည်း အမှန်တကယ်တွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် အမြဲတမ်း ရွေ့လျားနေသည် — အမြဲတမ်း လည်ပတ်နေသည်၊ အမြဲတမ်း ပြောင်းလဲတိုးတက်နေသည်။ နေထွက်ခြင်းတိုင်းသည် နေ့သစ်တစ်ခု၏ အစကိုသာမက နောက်ထပ်ခရီးတစ်ခု ပြီးဆုံးခြင်းကိုပါ ဖော်ပြပါသည်။ အောင်မြင်မှုတစ်ခု။ ပြောင်းလဲခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့ ယုံကြည်နိုင်သည့် တစ်ခုတည်းသော အမြဲတမ်းတည်ရှိသည့် အရာဖြစ်ပြီး ပြန်လည်ဆန်းသစ်ခြင်းသည် အမြဲတမ်း ဖြစ်နိုင်သည်ဟူသော သတိပေးချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။

ယနေ့ အမေရိကန်တွင် လူများစွာသည် ရှည်လျားသော ညတစ်ည၌ ပိတ်မိနေသကဲ့သို့ ခံစားနေရသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် နိုင်ငံရေးကွဲပြားမှုကို မြင်တွေ့ရသည်။ အကြမ်းဖက်မှုနှင့် မုန်းတီးမှုကို မြင်တွေ့ရသည်။ ယုံကြည်မှုနေရာတွင် သံသယကို၊ ယုံကြည်ခြင်းနေရာတွင် ကြောက်ရွံ့မှုကို မြင်တွေ့ရသည်။

ပြီးတော့ ရိုးရိုးသားသားပြောရရင် အပြစ်တင်စရာဘက်တစ်ဘက်တည်းရှိတာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ သမိုင်းက သတိပေးတာက အမေရိကန်ဟာ အမြဲတမ်း အဖြေကောင်းတွေကို ဘက်တစ်ဘက်တည်းကနေမဟုတ်ဘဲ နှစ်ဘက်စလုံးကနေ ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့တာပါ။ ရီပတ်ဘလစ်ကန်တွေနဲ့ ဒီမိုကရက်တွေ၊ ကွန်ဆာဗေးတစ်တွေနဲ့ ပရိုဂရက်ဆစ်တွေ၊ အလယ်အလတ်မှာ တွေ့ဆုံဖို့ ဆန္ဒရှိတဲ့ လက်တွေ့ကျကျသမားတွေဆီကနေပါ။ ဒီနေ့အထိ ကျွန်တော်ဟာ အတွေးအခေါ်နှစ်မျိုးလုံးရဲ့ မူဝါဒလှုပ်ရှားမှုတွေကို ထောက်ခံစရာအကြောင်းများ ရှာတွေ့နိုင်ပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ နောက်ဆုံးမှာတော့ အမေရိကန်ဟာ နိုင်ငံတစ်ခုတည်းမဟုတ်ပါဘူး၊ ဒါဟာ အတွေးအခေါ်တစ်ခုပါပဲ။

အတွေးအခေါ်တွေက အရေးကြီးတယ်။ ခံစားချက်တွေက အရေးကြီးတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဘယ်လိုယုံကြည်သလဲဆိုတာက ကိုယ်ဘာဖြစ်လာမယ်ဆိုတာကို ပုံဖော်ပေးတယ်။ အမေရိကန်ရဲ့ စစ်မှန်တဲ့ အတွေးအခေါ်ကတော့ မျှော်လင့်ချက်၊ အကောင်းမြင်စိတ်နဲ့ ပါဝင်မှု၊ လွတ်လပ်မှုတွေနဲ့ အမြဲတမ်း လှုံ့ဆော်ခံခဲ့ရတာပါ။ ဒါကို မေ့သွားရင် ချော်လဲတတ်တယ်။ ဒါကို သတိရရင် ပြန်ထလာတယ်။

အမေရိကန်သည် ယခင်ကထက် ဆိုးရွားသော အခြေအနေများကို ဖြတ်သန်းခဲ့ဖူးသည်။ ကျွန်စနစ်၊ ပြည်တွင်းစစ်နှင့် လူမျိုးခွဲခြားမှုကို ခံနိုင်ရည်ရှိခဲ့သည်။ စီးပွားပျက်ကပ်များ၊ လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်မှုများ၊ စစ်ပွဲများနှင့် ဆူပူအကြမ်းဖက်မှုများကို ဖြတ်သန်းခဲ့ရသည်။ ထိုအချိန်အခါတိုင်းသည်လည်း အဆုံးမရှိသကဲ့သို့ ခံစားခဲ့ရသည်။ အချိန်တိုင်းတွင် အမေရိကန် ရှင်သန်နိုင်ပါ့မလားဟု လူများက တွေးတောခဲ့ကြသည်။ သို့သော်လည်း ကျွန်ုပ်တို့ ဤနေရာတွင် ရှိနေပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် အပြစ်အနာအဆာကင်းသူများ မဟုတ်သောကြောင့် မဟုတ်ဘဲ၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ပြန်လည်တည်ဆောက်ရန်၊ ပြန်လည်ပြုပြင်ရန်၊ ပြန်လည်ရွေးနှုတ်ရန် စွမ်းရည်ရှိသောကြောင့် ဖြစ်သည်။

ဒါက အမေရိကန်ရဲ့ စစ်မှန်တဲ့ ထူးချွန်ထက်မြက်မှုပါပဲ။ ပြီးပြည့်စုံခြင်းမဟုတ်ဘဲ ခံနိုင်ရည်ရှိခြင်းပါ။ သန့်စင်စင်ကြယ်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ ကြိုးပမ်းအားထုတ်ခြင်းပါ။ ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့ ပုံပြင်က မကွဲမပြဲဘဲ ရှိနေခြင်းမဟုတ်ပါဘူး။ ကွေးကောက်ပြီး ကွဲအက်နေတာကနေ ပြန်လည်ပြင်ဆင်ဖို့၊ ပြန်ထဖို့၊ ရှေ့ဆက်လှမ်းဖို့ နည်းလမ်းရှာဖွေခဲ့တဲ့ ပုံပြင်တစ်ခုပါ။

ကျွန်ုပ်တို့သည် လင်ကွန်းပြောခဲ့သလို ကမ္ဘာမြေ၏ “နောက်ဆုံးနှင့် အကောင်းဆုံးသော မျှော်လင့်ချက်” အဖြစ် ဆက်လက်တည်ရှိနေပါသည်။ အခြားနိုင်ငံများထက် ပိုမိုကောင်းမွန်သောကြောင့်မဟုတ်ဘဲ၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်လည်ဆန်းသစ်ရန် ထူးခြားစွာ ဒီဇိုင်းထုတ်ထားသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ ဒီမိုကရေစီသည် ကွေးညွှတ်သော်လည်း မပြိုကွဲပါ။ ကျွန်ုပ်တို့၏ စီးပွားရေးသည် တုန်ခါသော်လည်း တိုးတက်မှုဆီသို့ ပြန်လည်ရောက်ရှိသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ ပြည်သူများသည် တိုက်ခိုက်ပြီး ကွဲပြားကြသော်လည်း နောက်ဆုံးတွင် အလင်းရောင်ကို ရှာဖွေကြသည်။

ကျွန်တော် အမေရိကန်ဟာ တောင်ကုန်းပေါ်က တောက်ပနေတဲ့ မြို့တော်ဖြစ်တယ်လို့ ယုံကြည်နေတုန်းပဲ။ သူ့ရဲ့အလင်းရောင်ဟာ ကျွန်တော်တို့အတွက်သာမက ကမ္ဘာကြီးအတွက်ပါ ရည်ရွယ်တယ်လို့ ကျွန်တော်ယုံကြည်တယ်။ အဲ့ဒီအလင်းရောင်ဟာ တစ်ခါတစ်ရံ မှိန်ဖျော့သွားနိုင်ပေမယ့် လုံးဝ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တာ ဘယ်တုန်းကမှ မရှိခဲ့ပါဘူး။

ဒါကြောင့် ကျွန်တော် စိတ်ပျက်အားငယ်တာကို ငြင်းဆန်တယ်။ အနာဂတ်ကို သံသယစိတ်နဲ့ ရေးခွင့်မပြုဘူး။ မျှော်လင့်ချက်ကို ရွေးချယ်တယ်၊ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သမိုင်းက ဒါဟာ တစ်ခုတည်းသော အဓိပ္ပာယ်ရှိတဲ့ ရွေးချယ်မှုလို့ ကျွန်တော့်ကို ပြောပြနေလို့ပဲ။

ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကွယ်လွန်သူ John Lewis က ကျွန်တော့်ကို ပေါက်ပြားကိုင်ထားတဲ့ အိပ်မက်မက်သူတစ်ယောက်လို့ တစ်ချိန်က ဖော်ပြခဲ့ဖူးတယ်။ ဒါက အမေရိကန် ပုံပြင်ပါ။ ကျွန်တော်တို့ အိပ်မက်ကြီးတွေ မက်ကြတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့ လက်ချောင်းတွေကိုလည်း ကုတ်ခြစ်ပြီး အလုပ်လုပ်ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့ တည်ဆောက်ကြတယ်။ စိုက်ပျိုးကြတယ်။ ရုန်းထကြတယ်။

သမိုင်းက ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပြောထားပါတယ်။ လွတ်လပ်မှုကို ဆန့်ကျင်သူတွေ၊ ဒီမိုကရေစီကို ဆန့်ကျင်သူတွေ၊ လူသားဝိညာဉ်ကို ဆန့်ကျင်သူတွေဟာ အမြဲတမ်း ရှုံးနိမ့်ကြတယ်။ ဒီနေ့မဟုတ်ရင်တောင်၊ မနက်ဖြန်မဟုတ်ရင်တောင်၊ အမြဲတမ်းရှုံးနိမ့်ကြမှာပါ။

ဒါကြောင့် ကျွန်တော်တို့ရဲ့ အကောင်းဆုံးနေ့တွေဟာ နောက်မှာ ကျန်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘဲ ရှေ့မှာ ရှိနေတယ်လို့ ကျွန်တော်ယုံကြည်တယ်။ လွယ်ကူလို့ မဟုတ်ပါဘူး၊ ကျွန်တော်တို့ လက်မလျှော့ဖို့ ငြင်းဆန်လို့ပါ။

နံနက်ခင်းမှာ နေက အမြဲတမ်း ထွက်ပေါ်လာတယ်။ ကျွန်တော်တို့ပါ နေနဲ့အတူ ထွက်ပေါ်လာမလားဆိုတာကပဲ မေးခွန်းပါ။